UPADEK ARTEMIS

"Theos." Wyszeptałam. "Przerażasz mnie."
Nie odpowiedział, zamiast tego zbliżył się do mnie, eliminując ogień, ale nie gasząc płomienia.
Moje oczy były otwarte, ale przede mną rozciągała się tylko ciemność.
Moje serce zadrżało jak zepsuty wahadłowiec, uderzając o klatkę z kości, zacinając się na myśl, że nie mogę widzieć. Powoli podniosłam drżącą rękę do twarzy.
Nie widziałam nic. Ani ręki, ani niczego.
Byłam oślepiona. Byłam nieudanym eksperymentem laboratoryjnym.