Waleria

Jest przepowiednia – przepowiednia, która trzyma losy dwóch światów. Na skraju pola Lilah, o dwunastej godzinie dwunastego dnia upadku, trzej królowie się zjednoczą, stokrotka zostanie zgubiona, albo światy przepadną.
Wyrocznia mówi mi, że jestem związany z przepowiednią. Że nie mogę jej zmienić ani zmodyfikować. Że jestem przeznaczony do czegoś większego niż to, kim jestem, ale to już wiedziałem. Wiedziałem to od piątego roku życia.
Teraz, czy możesz zgadnąć, kto musi umrzeć?
Śmierć mnie nie przeraża. Pozwolę światu płonąć, jeśli to oznacza osiągnięcie moich celów – bo z każdym uderzeniem bicza; rozrywał moją skórę do żywego, jego śmiech rozbrzmiewał po rezydencji, a moje krzyki zakłócały niebiosa.
Nikt nie chciał pomóc, nikt nie słuchał – na pewno nie bogowie. Więc dlaczego ja miałbym?
._.
Eldora. Świat utkany z magii. Spowity w ciemności i chaosie, grzechu i oszustwie. Gdzie nikt nie jest niewinny; gdzie obie ręce - i zęby - ociekają krwią innych.
I jest ona.
Samotny wilk, obserwujący, jak świat rozdziera się na kawałki. Obserwujący chaos, śmierć, zniszczenie, walcząc z o wiele większą wojną, wewnątrz siebie.
Co jest dobre, a co złe? Co jest uważane za dobre, a co za złe? Gdzie ona stoi w tej wiecznej tajemnicy, którą nazywamy wszechświatem?
Pokryta ciemnością i bólem, zadaje sobie pytania o sens życia i śmierci, oraz o swoje miejsce w tym świecie nieskończonych możliwości.
Znajduje tylko jedną odpowiedź: ZEMSTA.
OSTRZEŻENIE: ta historia zawiera przemoc, myśli samobójcze, intensywne traumy i sceny erotyczne. Proszę nie czytać, jeśli jest to dla ciebie silnie wyzwalające!