มรดกเลือด

"ปีศาจกลับมาแล้ว..."
ฉันยืนอยู่ข้างล็อกเกอร์ "วัยรุ่นต้องกระแทกเขาเหมือนรถบรรทุกแน่ๆ เมื่อไหร่เขาถึงได้หล่อขนาดนี้?"
มือใหญ่และแข็งแรงของเขาจับข้อมือฉันแน่น กดมันกับประตูที่ระดับไหล่ของฉัน รู้สึกว่ากระดูกของฉันเจ็บมากจนคิดว่ามันจะหักถ้าเขาเพิ่มแรงอีกนิดเดียว
แม้จะเจ็บปวดแค่ไหน ฉันก็ไม่ยอมให้หยดน้ำตาไหลออกมา มองกลับไปที่ดวงตาสีมรกตของเขาอย่างท้าทาย
"ฉันไม่กลัวนาย" ฉันพูดผ่านฟันที่กัดแน่น สังเกตเห็นรอยยิ้มปีศาจที่ดึงริมฝีปากสีชมพูธรรมชาติของเขา
"แล้วตอนนี้ล่ะ?"
เขากระซิบอย่างชั่วร้าย รู้สึกว่าร่างกายของฉันเต็มไปด้วยความกลัวและสยองขวัญเมื่อเห็นดวงตาของเขาเปลี่ยนจากสีมรกตเป็นสีทองที่เรืองแสงอย่างไม่ธรรมชาติ มองฉันอย่างหิวกระหาย
มือของเขากดปากฉันอย่างรวดเร็ว ทำให้เสียงกรีดร้องที่กำลังจะออกมาหยุดลงทันที
"ฉันไม่สนใจว่านายคิดยังไง นายเป็นของฉัน!"
"อะไรนะ..."
แคร์รี่ เดอลูก้า วัยรุ่นที่ไม่ค่อยปกติ มีปัญหาพฤติกรรมมากมายและชีวิตที่ยุ่งเหยิงสุดๆ พบกับปัญหาที่ใหญ่ที่สุดในชีวิตของเธอ: มนุษย์หมาป่าที่มีปัญหาเรื่องความโกรธและความหลงใหลในตัวเธออย่างชัดเจน...
เธอจะทำยังไง? หนีไปให้ไกลที่สุดจากเขาหรืออยู่และพยายามต่อสู้กับเขา?