Stiefbroer's Donkere Verlangen

Winter
Hij schoof zijn hand onder mijn jurk, vingers die mijn huid streelden terwijl hij mijn dij vastgreep, met genoeg kracht om ervoor te zorgen dat ik elke beetje van zijn dominantie voelde. Langzaam, doelbewust, bewoog hij zijn hand omhoog, vingertoppen die de ronding van mijn slipje volgden. De stof voelde delicaat en kwetsbaar onder zijn aanraking. Met een beslissende ruk scheurde hij het weg, het geluid van scheurend stof vulde de stilte. Terwijl hij de stof wegscheurde, was mijn ademhaling scherp, een geluid van zowel schok als kwetsbaarheid dat zijn gevoel van macht voedde. Hij grijnsde, genietend van de controle die hij over mij had, de manier waarop mijn lichaam huiverde bij zijn aanraking.
Zion
Verlangen naar haar voelde als verraad aan alles wat ik wist dat juist was. Haar liefhebben leek alle morele grenzen te tarten. Ze straalde onschuld uit en leek onaantastbaar—te perfect, te puur voor een gebrekkige man zoals ik. Maar ik kon de aantrekkingskracht van verlangen niet weerstaan. Ik nam haar, claimde haar als de mijne. Samen negeerden we de waarschuwingen, volgden we het onverbiddelijke ritme van onze harten, zalig vergetend één cruciale waarheid: Liefde was nooit bedoeld om simpel of eenvoudig te zijn. En een liefde zo fel en allesomvattend als de onze was nooit bedoeld om de beproevingen te doorstaan die ons te wachten stonden.