Read with BonusRead with Bonus

HOOFDSTUK 225

ZION

De doos stond daar nog steeds.

Wijd open.

Hij daagde ons uit om weer te kijken.

Dat verdomde marmeren oog—blauw, griezelig dicht bij het hare—glinsterde nog steeds omhoog vanuit de versnipperde rommel alsof het me in de gaten hield.

Het was meer dan verontrustend—het was gestoord.

Het...