Alpha Gloed (ALPHA KANE BOEK 2)

"Waarom is hij zo boos?" vroeg Arius terwijl hij rende, zijn gezicht een kalme masker, zijn ademhaling verrassend gelijkmatig. Het enige dat de bovennatuurlijke snelheid waarmee hij rende verraadde, was zijn krullend haar, dat wild achter hem wapperde en alle scherpe perfecte hoeken van zijn bleke, onmenselijk mooie gezicht onthulde. Er was geen teken van zweet, angst of desoriëntatie. Veel te gracieus voor iemand die voor zijn leven vluchtte. Ik daarentegen zag er waarschijnlijk uit als een puinhoop.
Achter ons klonk weer een grondschuddende brul, niet zo ver weg als de vorige. Hij kwam dichterbij.
"Wat had je anders verwacht als je de partner van een alfa ontvoert?" vroeg ik hem.
Hij trok een wenkbrauw op. "Ik veronderstel dat je een punt hebt. Maar wat ik niet begrijp, is waarom jij ook rent, mevrouw Alfa."