MŁODA PANNA ZE WSI JEST NIESAMOWICIE ELEGANCKA!

Ariel Hovstad, urodzona z wątłą konstytucją, jest znienawidzona przez swoją rodzinę. Odkąd pani Kathleen Hovstad urodziła bliźniaczki, Ariel i Ivy Hovstad, jest przykuta do łóżka. Wierzy, że Ariel przynosi pecha, ponieważ za każdym razem, gdy ma z nią kontakt, jej zdrowie pogarsza się jeszcze bardziej. W obawie przed dalszym pechem, pani Kathleen nakazuje swojemu mężowi, panu Henry'emu Hovstad, pozbyć się jej, gdy ma trzy lata.
Pan Henry wysyła ją na wieś, aby zamieszkała z daleką krewną, swoją babcią. Lata później babcia umiera, a Ariel jest zmuszona wrócić do swojej rodziny. W domu wszyscy traktują ją jak wroga, więc jest nienawidzona. Przebywa albo w swoim pokoju, albo w szkole.
(W nocy w swoim pokoju nagle dzwoni jej telefon komórkowy)
Osoba X: Hej szefowo, jak się masz? Tęskniłaś za mną? Och, czy twoja rodzina dobrze cię traktuje? Szefowo, w końcu o mnie pamiętałaś, buu...
Ariel: Jeśli nie masz nic ważnego, rozłączam się.
Osoba X: Hej szefowo, czekaj, ja-
Co się stało z jej byciem wiejską dziewczyną? Czy nie miała być biedna i niechciana? Skąd to pochlebstwo od... podwładnego?
Pewnego pięknego poranka, gdy idzie do szkoły, nagle pojawia się nieznajomy, który wygląda jak grecki bóg, jest zimny, bezwzględny, pracoholik i trzyma się z dala od wszystkich kobiet. Nazywa się Bellamy Hunters. Ku zaskoczeniu wszystkich, oferuje jej podwiezienie do szkoły. Czyż nie miał nienawidzić kobiet? Co się właściwie stało?
Znany niegdyś pracoholik nagle ma dużo wolnego czasu, który wykorzystuje na ściganie Ariel. Wszelkie negatywne komentarze na temat Ariel są przez niego zawsze odpierane.
Pewnego dnia jego sekretarka przychodzi do niego z wiadomością: "Szefie, panna Ariel złamała komuś rękę w szkole!"
Wielki szef tylko prycha i odpowiada: "Bzdura! Jest zbyt słaba i nieśmiała! Nie potrafi skrzywdzić nawet muchy! Kto śmie wymyślać takie plotki?"