De Onbekende Erfgenaam van de Alpha

"Je bent van mij!", schreeuwde hij naar me met een grimas op zijn knappe gezicht.
"Ik was niet van jou toen je me die ochtend afwees", probeerde ik zijn uitdrukking te spiegelen, maar ik faalde jammerlijk. Hij zette een kleine glimlach op zijn gezicht, zijn grimas verdween terwijl hij de afstand tussen ons verkleinde en zijn hand op mijn taille legde, waardoor een rilling over mijn rug liep.
"Je was altijd al van mij, Brea", hij trok me dichter naar zich toe en begroef zijn hoofd in mijn nek, terwijl hij mijn geur opsnoof en mijn persoonlijke ruimte negeerde, "En je zult altijd van mij zijn". Ik voelde zijn tanden over mijn schouderblad schrapen - hij stond op het punt me te markeren en ik had niet de wilskracht om hem te stoppen...
"Mama!", de stem van mijn zoon rukte me uit mijn bedwelmde trance en ik deed snel een stap weg van de man die altijd een vreemde voor me was geweest. Ik pakte mijn jongen in mijn armen en zette hem op mijn heup voordat ik weer naar de man keek. Zijn gezicht stond vol ongeloof terwijl hij heftig met zijn ogen knipperde.
"Is dat...", begon hij,
"Van ons? Ja", ik wilde tegen hem liegen, hem vertellen dat het kind in mijn armen niet van hem was, misschien zou hij dan dezelfde pijn voelen die ik voelde op de dag dat hij me afwees...
Brea Adler, afgewezen door haar partner en haar hele roedel, wordt gedwongen te vertrekken nadat ze het niet langer kon verdragen. Ze komt terecht in een andere roedel met een Alpha, Brennon Kane, die haar als een koningin behandelt en ze worden op slag verliefd.
Wat gebeurt er vijf jaar later wanneer haar partner en voormalige Alpha, Jax Montero, haar nieuwe roedel bezoekt om roedelzaken te bespreken? Wat gebeurt er als hij ontdekt dat ze een kind van hem heeft?