-Hoofdstuk 1: De verloren dochter kwam terug.
-Rabena’s POV:
Ik was net 15 geworden op de dag dat ik mijn biologische familie vond. Het was de gelukkigste dag van mijn leven. Ik stelde me een emotioneel welkom voor, gevuld met vreugde en dankbaarheid dat we elkaar eindelijk hadden gevonden. Hoewel mijn adoptieouders geweldig waren, vroeg ik me vaak af hoe mijn biologische ouders waren. Toen mijn adoptieouders overleden, dacht ik zeker te weten dat ik bij mijn oom Pete zou blijven totdat ik volwassen was, maar dat veranderde allemaal toen hij een brief ontving dat mijn biologische ouders me eindelijk hadden gevonden. Ik wilde hem niet verlaten, maar ik was dolgelukkig bij de gedachte om mijn bloedverwanten te ontmoeten. Als ik één ding in mijn leven kon veranderen, zou het het moment zijn waarop ik ja had gezegd tegen het ontmoeten van hen.
Toen ik voor het eerst aankwam, werd ik begroet door mijn biologische moeder Amber Crest en mijn vader Davis Crest. Ik had veel geleerd over de familie Crest; mijn vader had een prominente vastgoedonderneming, een van de grootste in het land Banton. Ik woonde aan de andere kant van de wereld in Covington, dus ik had geen idee. Ik leerde ook over mijn drie broers, Daniel, Damon en Darius; maar het mooiste nieuws was dat ik een twee-eiige tweelingzus had, Danielle. Mijn moeder begroette me met een vriendelijke, maar afstandelijke omhelzing en mijn vader zei stilletjes hallo. Ik was in de war, ik had tenslotte een veel emotioneler welkom verwacht. Toch haalde ik mijn schouders op en dacht dat iedereen zenuwachtig was. Terwijl ik mijn tassen in de auto pakte, voelde iets niet goed, mijn moeder keek me nauwelijks aan en geen van mijn broers en zussen was er. Met een vermoeide glimlach zei ik tegen mezelf: “Misschien zijn het gewoon zenuwen.” Terwijl de rit verder ging, realiseerde ik me dat we niet naar het landgoed gingen; in plaats daarvan gingen we naar een ziekenhuis.
“Eh, pardon. Is er iemand ziek?”
Mijn moeder en vader keken elkaar nerveus aan voordat ze spraken. In een zachte maar afstandelijke toon begon mijn moeder uit te leggen. Het bleek dat mijn tweelingzus een vorm van leukemie had die een beenmergtransplantatie vereiste om beter te worden. Als haar tweeling was ik een perfecte match. Dus dat was de reden. Daarom hadden ze me eindelijk naar huis gehaald, om niets meer dan een operatiepop voor hun geliefde Danielle te zijn.
Vijf jaar zijn verstreken sinds die dag en mijn leven in het huis van de Crests was niets anders dan een hel. Mijn moeder haatte me om de een of andere reden, ervan overtuigd dat ik door arme mensen was opgevoed, natuurlijk was dat het verste van de waarheid. Mijn broers Daniel en Darius erkenden alleen Danielle als hun geliefde kleine zusje, voor hen was ik gewoon een bedrieger die bijna op haar leek. De ergste van allemaal was echter Danielle. Om de een of andere reden had ze het tot haar persoonlijke missie gemaakt om mijn leven te vernietigen, terwijl ze zich voordeed als deze lieve, fragiele en liefdevolle grote zus. De enige die vriendelijk tegen me was, was Damon.
De nacht van onze 19e verjaardag gaven mijn ouders een weelderig bal voor Danielle. Het was ook die nacht dat ik trouwde met Thomas Lockwood. Zijn en onze grootouders waren oude vrienden. Op een dag, terwijl we op de pier waren, viel zijn grootmoeder in het meer en dreigde te verdrinken. Terwijl iedereen als kippen zonder kop rondrende en in paniek raakte, dook ik het water in en redde haar. Vanaf dat moment behandelde ze me als een van haar eigen kinderen. Grappig hoe vreemden me constant meer liefhadden dan mijn eigen familie. Als matriarch van de familie regelde ze dat Thomas het familiebedrijf zou overnemen op voorwaarde dat hij met mij zou trouwen, hoewel dit hem veel tegenstond omdat hij al sinds zijn jeugd verliefd was op mijn zus. Dus die nacht liep hij lui mijn hal binnen, gaf me een trouwring samen met de akte die we die middag hadden gekregen, en vertrok naar het feest waar ik niet voor was uitgenodigd om mijn lieve zus te vieren.
Toch speelde ik ruim een jaar de plichtsgetrouwe echtgenote. Omdat hij het familiebedrijf overnam, gebruikte ik mijn connecties als Price om toekomstige zakelijke bijeenkomsten met bedrijven op het westelijke continent op te zetten. Ik wist dat hij niet van me hield, toch hield ik vast aan de hoop dat we na ons huwelijk eindelijk als partners zouden kunnen groeien die om elkaar gaven; maar dat zou allemaal ten einde komen.
De nacht van onze 20e verjaardag gaven mijn ouders Danielle wederom een weelderig bal, dit keer mocht ik aanwezig zijn. Ik bleef slechts een uur voordat ik besloot te vertrekken; een uur was genoeg om iedereen te zien dwepen met Danielle. Omdat het dicht bij de locatie was, besloot Thomas dat we een paar dagen op het landgoed van mijn familie zouden doorbrengen, tot mijn grote ongenoegen. Die nacht, terwijl ik in mijn oude kamer was, hoorde ik geluiden uit een van de gastenkamers komen. Nieuwsgierig besloot ik te gaan kijken wat het was. Toen ik de deur op een kier opendeed, kon ik mijn ogen niet geloven: daar was Thomas, kreunend en stotend, kussend en liefhebbend, glimlachend en zwetend met niemand minder dan mijn zus Danielle. Ik moest snel mijn mond sluiten om te voorkomen dat ze wisten dat ik daar was. Ik trok me langzaam terug, voorzichtig om geen geluid te maken. Tranen begonnen over mijn gezicht te stromen terwijl ik terug naar mijn kamer liep. Hoe konden ze dit mij aandoen! Wat had ik ooit gedaan om deze ellendige familie zo'n hekel aan mij te laten hebben! Dat was het! Het kon me niet schelen welke beloftes er waren gemaakt, ik was klaar met proberen deze verachtelijke mensen van me te laten houden of om me te laten geven. Het was tijd dat ik naar huis ging!