Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk zesenzestig - Dood... me

Ik liet hun kelen los, slechts om een van hen een verstikte lach te horen uitbrengen terwijl hij herstelde van het zuurstofgebrek. Ik trok een wenkbrauw op naar hem terwijl hij zijn hoofd hief om me een dodelijke blik te geven.

"Zou je dat niet graag willen weten?" Hij sprak, zijn stem klonk meer al...