De Lycan Luna

"Jij ondankbaar, verwend nest," spuugde ze venijnig. "Ik heb je gevoed, je toegestaan om in mijn huis te blijven, en je opgenomen nadat de oude man stierf. En zo betaal je me terug? Met disrespect en ongehoorzaamheid."
Ik mis mijn vader. Zijn overdreven vriendelijkheid en zachte aard maakten hem blind voor de ware aard van de vrouw die hij koos om mee te trouwen—deze mooie, kwaadaardige, wrede stiefmoeder die voor me staat.
"Ik wil dat je twee glazen Ierse thee zet."
Dat is mijn stiefzus.
Ik stond met grote ogen te kijken terwijl ze sprak.
Ierse thee.
Ik maakte het altijd als papa ziek in bed lag.
Waarom zou ze thee willen op een feestje? Ze dronk het nooit eens.
"Ben je nu doof geworden?" snauwde ze, me met minachting aankijkend.
"Eh—nee, nee. Het spijt me," stotterde ik, mijn blik weer neerslaand.
Door de menigte duwend, botste ik tegen iemand aan en liet een verraste kreet ontsnappen.
"Het spijt me zo, zo erg," mompelde ik angstig, terwijl tranen dreigden te vloeien.
Toen verstijfde ik toen een onbekende stem in mijn hoofd weerklonk.
Langzaam keek ik op en ontmoette de intense blik van de vreemdeling. Mijn gedachten tolden wild terwijl levendige groene en gouden tinten om me heen draaiden en mijn geest consumeerden.
"Van mij!"
Onbewust van haar ware afkomst, werd Camila uitgehuwelijkt aan een meedogenloze alfa-koning door haar stiefmoeder, die haar haar hele leven mishandelde en misbruikte. Maar net toen ze dacht dat haar leven alleen maar erger zou worden, gooide het leven een curveball die alles wat ze ooit had gekend en geloofd op zijn kop zette, en ze had geen idee hoe ze ermee om moest gaan. Met deze nieuwe ontdekkingen kwamen gevaren waarvoor ze niet was voorbereid. Zal Camila in staat zijn om de gevaren die met deze nieuwe bevindingen komen af te weren en te verslaan?