Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 947

ลมกับบทเพลงยามรุ่งอรุณ

สั่นกระดิ่งแห่งโชคชะตา

เป็นดั่งโคมไฟที่ไม่มอดดับในราตรี

ดวงดาวดวงนั้นกำลังระยิบระยับ ดิ้นรนหลุดพ้นจากความเหงาหงอยในความมืด...

เสียงเพลงลอยวนอยู่ในลานบ้าน หลินห่าวนั่งอยู่บนชิงช้าท่ามกลางความมืด แกว่งตัวเบาๆ ลานบ้านเงียบสงัด มีเพียงเสียงเบาๆ ของเถาวัลย์ชิงช้าที่ลั่นเอี๊ยดอ๊...