Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 528

"มาแล้ว!"

ทวีตเตอร์พึมพำผ่านประตูเหล็กบานสุดท้าย ลูกน้องข้างๆ รีบส่งไมโครโฟนให้ทันที

เขาทนรออีกต่อไปไม่ไหวแล้ว ลุกพรวดจากเก้าอี้เหล็กที่ถักด้วยหวายป่า แล้วหยิบเก้าอี้เหล็กขึ้นมาบีบจนกลายเป็นก้อนกลมในพริบตา แสดงให้เห็นถึงพละกำลังอันน่าสะพรึงกลัว

"ฉันรอไม่ไหวแล้วนะ!" ทวีตเตอร์คำรามเสียงต่ำ

เจนนี...