Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 462

"อืม ฉันเข้าใจแล้ว พวกคุณไปทำงานเถอะ ฉันขออยู่คนเดียว" หลินห่าวนิ่งอึ้งอยู่นาน ก่อนจะพยักหน้า แพทย์หญิงทั้งสองคนไม่รู้จะพูดอะไรดี ได้แต่ก้มหน้าเดินออกไป พวกเธอไม่รู้จะปลอบใจหลินห่าวอย่างไร

หลังจากแพทย์หญิงทั้งสองเดินจากไป หลินห่าวเดินไปที่หน้าต่าง มองผ่านกระจกไปยังเสิ่นซีเยี่ยนที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง...