Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 448

สองชั่วโมงต่อมา เวลาเที่ยงคืน

หลินห่าวในชุดโค้ตสีดำยืนอยู่เพียงลำพังหน้าบ้านหลังเดิมที่เคยอาศัยอยู่กับเสิ่นซีเยี่ยน เขายืนนิ่งอยู่หน้าประตูรั้ว มองเข้าไปในห้องที่มืดสนิท ไม่กล้าก้าวเท้าเข้าไปอีกก้าว ขณะที่สายลมราตรีพัดผ่าน น้ำตาของหลินห่าวก็ไหลรินลงมาอย่างกลั้นไม่อยู่

ผ่านม่านน้ำตาที่พร่าเลือน เ...