Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 304

สี่โมงเย็น ตามเวลาฤดูหนาวแล้วถือว่าเป็นยามเย็นแล้ว แสงสุดท้ายของตะวันตกดินทอดผ่านเข้ามาในห้องชั้นบนสุดของบริษัทเทียนไห่ กระจายลงบนร่างของเสิ่นซีเยี่ยนที่กำลังหลับสนิท เสิ่นซีเยี่ยนรู้สึกว่าการงีบหลับครั้งนี้ช่างหอมหวานเป็นพิเศษ เธอจมอยู่ในห้วงนิทราลึก หลับสบายอย่างที่สุด

ครู่ต่อมา เสิ่นซีเยี่ยนยืดต...