Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 262

กงไห่หยางหลับตาลง น้ำตาแห่งความเสียใจไหลรินไม่หยุด เขาอ้าปากแต่กลับไม่อาจเอ่ยคำใดออกมา ในฐานะคนที่อยู่ในตำแหน่งเช่นนี้ เขารู้ดีว่าเมื่อทำอะไรลงไปแล้วก็คือทำแล้ว การขอโทษหรือวิงวอนล้วนไร้ประโยชน์ เขาไม่เคยคาดคิดว่าเสินซีเยี่ยนจะเป็นหญิงต้องห้ามในเมืองเทียนไห่! ไม่ใช่เพื่ออื่นใด เพียงแค่เขาด่าเสินซี...