บทที่ 1239

ในพื้นที่การต่อสู้ระหว่างหลินชิงชิงกับปรมาจารย์แห่งมารมูล

ท่ามกลางสนามรบ หนึ่งร่างถือกระบี่ยาวยืนสง่างามอย่างองอาจ อีกร่างหนึ่งมีหมอกดำพันกายพร้อมรอยยิ้มอำมหิตชวนขนลุก แต่ด้วยพลังโจมตีที่ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ คลื่นพลังที่แผ่ซ่านออกมาก็ยิ่งทรงอานุภาพมากขึ้นทุกที

บนพื้นดิน รอบกายของเจ้าเต็งเซีย...