Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 97

หาวเหรินไม่ได้เกรงใจเลย หัวเราะพลางพูดว่า "เสี่ยวฟางเอ๋ย วันนี้ผมมาก็อยากจะขอให้คุณช่วยดูร่างกายผมหน่อย ช่วยจับชีพจรดู ผมนอนไม่หลับมาห้าหกปีแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นอะไรช่วงนี้ มันยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ บ่อยครั้งที่นอนตีสองกว่า แล้วตื่นตอนห้าหกโมงเช้า แต่กลางวันนี่กลับไม่รู้สึกเหนื่อยเลย กลับเหมือนอยู่ในสภาวะ...