Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 680

(......)

ลมหายใจช้าๆ แผ่วเบา สม่ำเสมอ เห็นได้ชัดว่าตอนนี้หลี่เมี่ยวหรานยังคงอยู่ในห้วงฝัน ยังไม่ได้ฟื้นตัวจากความบ้าคลั่งก่อนหน้านี้ เธอหลับสนิท แขนขาวทั้งสองข้างยังคงโอบรัดเอวของฟางรุ่ยไว้แน่น ร่างอรชรนั้นขดตัวอยู่ในอ้อมกอดของฟางรุ่ยอย่างเกียจคร้านราวกับแมวน้อยที่หลับใหล

มองใบหน้ายิ้มละมุนของหลี่เ...