Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 655

ในขณะที่เจ้าจ้องมองห้วงเหว ห้วงเหวก็จ้องมองเจ้าเช่นกัน สภาวะของหมู่ไท่ป๋ายในตอนนี้ช่างประหลาด ราวกับตัวเขาอยู่ท่ามกลางห้วงเหวลึก แต่เบื้องหน้ากลับเป็นเหวลึกที่มองไม่เห็นจุดสิ้นสุด มืดดำและว่างเปล่า เส้นผมปลิวไสว สีหน้าน่าสะพรึงกลัว

พลันหันศีรษะ หมู่ไท่ป๋ายเห็นเงาดำพร่าเลือน มองไม่ชัดว่าเป็นใคร เขาส...