Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 622

"ไม่หรอก" ฟางรุ่ยพยักหน้าเบาๆ พร้อมถอนหายใจเล็กน้อย

ถานจงอวี่ยิ้มน้อยๆ ไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไร เหลือบมองฟางรุ่ยแวบหนึ่ง แล้วเดินตามเฉียงเหวยไปยังห้องพัก ที่นั่นมีโฮโลแกรมที่สามารถมองเห็นทุกมุมของสนามยิงได้อย่างชัดเจน

ครู่หนึ่งผ่านไป โจวจุ้นเซิงเดินเข้ามา มองฟางรุ่ยแวบหนึ่ง แล้วตบมือเบาๆ ยิ้มพลาง...