Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 599

คืนอันเงียบสงบ โคมไฟถนนสลัว ฟางเรุ่ยมองเงาร่างผอมบางนั้นเดินห่างออกไปทุกที ทอดเงายาวใต้แสงไฟถนน หัวใจพลันรู้สึกว่างเปล่า ราวกับมีบางสิ่งหลุดลอยไป จิตใจว้าวุ่น ฟางเรุ่ยเก็บแผ่นตัวอักษรนั้นใส่กระเป๋า

เขานั่งยองๆ ใต้โคมไฟ หยิบเหรียญทองแดงที่ดูเก่าแก่สองเหรียญออกมา ฟางเรุ่ยไขว้มือเล็กน้อย แล้วโยนเบาๆ ล...