ปราชญ์แพทย์ผู้ศักดิ์สิทธิ์

บทที่ 412

ทน หรือไม่ทน?

ฟางรุ่ยในตอนนี้ใจยุ่งเหยิงดุจเส้นด้ายพันกัน ใบหน้าซีดขาว ถึงขนาดรู้สึกว่าในพื้นที่กว้างใหญ่นี้เหลือเพียงตัวเองเท่านั้น เสียงอึกทึกรอบข้างค่อยๆ เลือนหายไป มีเพียงใบหน้าเย้ยหยันของซ่งหวานที่ขยายใหญ่ขึ้นตรงหน้า

ป้าเชว่ยล่ะ?

ฟางรุ่ยหันไปมองทางที่เชว่ยควรจะอยู่ แต่กลับเห็นเพียงค...