Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 410

สุเฉินกำลังทุกข์ใจอย่างมาก แววตาเย็นชา ร่างบอบบางแข็งทื่อ เธอเคลื่อนไหวเท้าไปตามจังหวะโดยไม่สมัครใจภายใต้การควบคุมของชายคนนั้น ก้าวเดินตามสิ่งที่เรียกว่าสเต็ปเต้นรำ เธออยากจะดิ้นหลุด แต่แขนของชายคนนี้แข็งแรงเหลือเกิน ร่างบางของเธอไม่มีเรี่ยวแรงพอจะหลุดพ้น

เขาดูเป็นสุภาพบุรุษ แต่มือใหญ่ร้อนผ่าวที่ลู...