Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 38

เช้าตรู่ พานรุ่ยยืนหาวหวอดอยู่บนบันไดหน้าสถานีอนามัย มองฝูงชนที่เริ่มหนาแน่นอีกครั้งหน้าประตู แล้วยิ้มมุมปาก

เขาชำเลืองมองถานเล่อชิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ซึ่งดูยิ้มแย้มมากกว่าปกติ แล้วถามอย่างจนใจ "พี่ถาน ผมอยากรู้จริงๆ ว่าทำไมพี่ถึงยอมควักเงินตัวเองมาจัดคลินิกฟรีทั้งที่เป็นผู้อำนวยการสถานีอนามัยชุมชนของ...