Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 237

ฟางจุ้ยตกใจ ลุกขึ้นเดินไปหา ห้องน้ำอยู่ที่มุมห้อง แยกด้วยกระจกขุ่น จากข้างในได้ยินเสียงครวญครางเบาๆ ของเซินอี่หรง เสียงนี้ไม่ใช่เสียงที่คนเราส่งออกมาในสถานการณ์สบายๆ แต่เป็นเสียงครวญครางแห่งความเจ็บปวด

"อาจารย์เซิน คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?" ฟางจุ้ยลังเลสักครู่ แล้วเคาะประตูห้องน้ำ

"ฟางจุ้ย ฉัน...ฉันล้ม...