Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 237

ฟางเรย์ชะงัก ลุกขึ้นเดินเข้าไป ห้องน้ำอยู่ตรงมุมห้อง กั้นด้วยกระจกฝ้า จากข้างในดังเสียงครางแผ่วของเฉินอี้หรง ไม่ใช่เสียงที่คนเปล่งออกมาในยามสบาย แต่เป็นเสียงครางด้วยความเจ็บปวด

"อาจารย์เฉิน คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?" ฟางเรย์ลังเลครู่หนึ่ง แล้วเคาะประตูห้องน้ำ

"ฟางเรย์ ฉัน... ฉันล้ม ขาไม่มีความรู้สึก ล...