Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 183

ในขณะนั้นที่เมืองเป่ยไห่ ณ ตึกระฟ้าสูง 88 ชั้น ลู่เฟยในชุดขาวยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ มองผู้คนและรถราที่เคลื่อนไหวอยู่เบื้องล่างราวกับมดตัวเล็กๆ มองเมฆที่ลอยอยู่แทบจะเอื้อมมือถึง แล้วเขาก็ยิ้ม

"บาดเจ็บหนักไหม"

"พี่ ผมไม่เป็นไร แต่ฝีมือของฟางรุ่ยคนนี้ ต้องยอมรับว่าเก่งจริงๆ ถึงขั้นเป็นภัยคุกคามได้เล...