Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 162

ฟางเหย่ย์จ้องมองชายตรงหน้า พูดอย่างช้าๆ ชัดๆ "สภาพเหม่อลอยเซ่อซ่าของเด็กคนนี้เป็นมานานแค่ไหนแล้ว มีอาการแย่ลงหรือเปล่า แล้วเมื่อเร็วๆ นี้ เด็กทำอะไรแปลกๆ บ้างไหม เช่น พูดอะไรที่เด็กอายุขนาดนี้ไม่น่าจะพูดได้ หรือละเมอเดินตอนดึกๆ ปกติมักจะไปที่สี่แยกหรือที่คล้ายๆ กันนั้นใช่ไหม"

ชายคนนั้นชะงัก "คุณรู้...