ปราชญ์แพทย์ผู้ศักดิ์สิทธิ์

บทที่ 110

ฝางรุ่ยรู้สึกเห็นใจเพื่อนหญิงคนนี้ หลังจากได้เห็นเกมที่พวกลูกคนรวยเมืองเป่ยไห่เล่นกัน เขาสามารถจินตนาการได้ว่าเด็กสาวที่เคยร่าเริงไร้เดียงสาในวัยมัธยมคนนี้ต้องผ่านอะไรมาบ้าง มันเป็นความเห็นใจล้วนๆ และรู้สึกเสียดายด้วย

เมื่อเห็นฝางรุ่ยจอดรถที่ริมถนนและเชิญเธอขึ้นรถ เธอรู้สึกทั้งซาบซึ้งและงุนงง ตลอ...