Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 72

เฮ่อซินหัวรู้สึกเขินขึ้นมาทันที เขาหัวเราะเบาๆ "ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมแค่สงสัยว่าทำไมทุกครั้งที่ผมเข้าประตูโรงเรียน เขาถึงนอนหลับอยู่เสมอ แต่เขย่าเท่าไหร่ก็ปลุกไม่ตื่น ผมเลยจิ้มจุดลมปราณของเขา ทำให้เขาผายลมดังสนั่น แต่เขากลับทำเหมือนผมไม่มีตัวตน แล้วพุ่งออกไปเลย" เฮ่อซินหัวนึกถึงเรื่องนี้แล้วยังรู้สึก...