Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 161

เขาหยิบสมุดบันทึกมาเล่มหนึ่ง เปิดไปที่หน้าว่าง ไม่เจอปากกาเลยคว้าลิปสติกอย่างดีของเหยาหงมาเขียนตัวอักษรใหญ่ๆ อย่างเร่งรีบ บอกว่าตนมีธุระสำคัญต้องทำในยามค่ำคืน อย่าได้กังวลไปเลย จากนั้นค่อยๆ ย่องออกจากบ้านพักของเหยาหงอย่างไร้เสียง

เขาเดินอย่างไม่รีบร้อนมาถึงถนนใหญ่ ตอนนี้ดูเขาเป็นเพียงนักเรียนมัธยมป...