Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 16

เฮอซินหัวหัวเราะเบาๆ พลางส่ายหน้าอย่างจนใจ เฮ้อ... ชีวิตคนเราช่างเหงาเหมือนหิมะจริงๆ! เขาหยิบหนังสือภาษาอังกฤษขึ้นมาอ่าน เริ่มต้นด้วยการอ่านอย่างช้าๆ แต่ต่อมากลายเป็นการพลิกหน้ากระดาษอย่างรวดเร็ว แกร๊กๆๆ เพียงสิบกว่านาทีเขาก็พลิกอ่านหนังสือเรียนภาษาอังกฤษทั้งเล่มของเทอมนี้จนหมด จางอ้วนแค่นหัวเราะเ...