เกมแห่งความไร้เดียงสา

บทที่ 3

"อืม... คุณครูช่วยทำเถอะค่ะ!" ซุนเสี่ยวเมิ่งกัดริมฝีปากแดงระเรื่อพลางพยักหน้าตอบตกลง

เยี่ยนเฉินสอดนิ้วเข้าไป บริเวณที่ยังไม่เคยถูกสัมผัสมาก่อนนั้นช่างแคบเหลือเกิน และยังไวต่อความรู้สึกอย่างยิ่ง เพียงแค่สัมผัสเบาๆ กล้ามเนื้อโดยรอบก็บีบรัดและเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว มีน้ำใสๆ ไหลออกมาไม่หยุด

"อืมม..." ซุนเสี่ยวเมิ่งครางเบาๆ ความรู้สึกเริ่มก่อตัว สองมือกำขอบโต๊ะเรียนแน่น ความรู้สึกชาวาบหวิวทำให้เธอขยับสะโพกไปมาอย่างควบคุมไม่ได้ ช่องทางนั้นก็บีบรัดเป็นจังหวะ

"เสี่ยวเมิ่ง อดทนหน่อยนะ อย่าตอบสนองแรงนัก ครูทำงานลำบาก" เยี่ยนเฉินรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว ช่องทางที่แคบและไวต่อความรู้สึกขนาดนี้ ถ้าเขาใส่ของใหญ่ของเขาเข้าไป คงจะถูกรัดจนรู้สึกดีมาก

เขาใช้มือข้างหนึ่งสำรวจด้านใน อีกมือหนึ่งแอบบีบของใหญ่ของตัวเอง แล้วรูดมันอย่างแรง

"คุณครูคะ หนูจะพยายาม" ซุนเสี่ยวเมิ่งแทบจะอายตาย ทำไมเธอถึงมีปฏิกิริยาตอบสนองรุนแรงขนาดนี้

เมื่อนิ้วของเยี่ยนเฉินเคลื่อนลึกเข้าไปอีก ปฏิกิริยาของเธอก็ยิ่งรุนแรงขึ้น ทุกครั้งที่นิ้วสัมผัส เธอรู้สึกเหมือนถูกไฟช็อต ราวกับมีมดนับพันกำลังไต่ไปทั่วร่างกาย ความรู้สึกชาวาบหวิว ทั้งตื่นเต้นและอับอาย

"เสี่ยวเมิ่ง อดทนอีกนิดนะ ครูจะเข้าไปลึกกว่านี้อีกหน่อย แล้วจะงัดสิ่งนั้นออกมา!" เยี่ยนเฉินกลืนน้ำลาย ความจริงตอนนี้นิ้วของเขาสามารถเขี่ยสิ่งนั้นออกมาได้แล้ว แต่เขายังอยากกระตุ้นซุนเสี่ยวเมิ่งต่อไปอีก

"อืม คุณครูเยี่ยน ทำเลยค่ะ!" ซุนเสี่ยวเมิ่งกัดริมฝีปากแดงพยายามอดทน

นิ้วเคลื่อนลึกเข้าไปอีก เยี่ยนเฉินสัมผัสถึงส่วนลึก แล้วงอนิ้วเกี่ยวของเล่นชิ้นเล็กนั้น เขาดึงออกมาทันที นิ้วถูไถผิวในช่องทางของซุนเสี่ยวเมิ่ง พาของเล่นชิ้นเล็กออกมาด้วย

แม้ว่าซุนเสี่ยวเมิ่งจะเตรียมใจไว้แล้ว แต่การเสียดสีระหว่างนิ้วกับผิวตลอดทาง ทำให้เธอต้องร้องออกมาเสียงดัง

หลังจากนิ้วของเยี่ยนเฉินออกมา น้ำใสๆ ก็พุ่งออกมาตามทันที

"อ๊ะ!" ซุนเสี่ยวเมิ่งร้องอย่างตกใจ ร่างกายสั่นเทาอย่างรุนแรง ร่องก้นบีบเข้าหากัน สะโพกและท้องน้อยกระตุกเกร็งเคลื่อนไหวไปมา

"ในที่สุดก็ออกมาแล้ว เสี่ยวเมิ่ง ครูไม่คิดว่าเธอจะไวต่อความรู้สึกขนาดนี้ แค่เพียงไม่กี่ครั้งเธอก็ถึงจุดสุดยอดแล้ว" เยี่ยนเฉินวางของเล่นชิ้นเล็กบนโต๊ะ มองน้ำใสๆ ที่พุ่งสูงเหมือนน้ำพุ ร่างกายของเขายิ่งร้อนผ่าวขึ้นไปอีก ซุนเสี่ยวเมิ่งช่างไวต่อความรู้สึก แค่สัมผัสไม่กี่ครั้งก็ถึงจุดสุดยอด ถ้าเขาได้ร่วมรักกับเธอ ไม่รู้ว่าเธอจะถึงจุดสุดยอดกี่ครั้ง

"หนูแค่ไวต่อความรู้สึกค่ะ ขอบคุณคุณครูเยี่ยนมากนะคะ!"

เธอหอบหายใจเฮือกใหญ่ พักอยู่บนโต๊ะสักพัก แล้วจึงลงมา รู้สึกว่าการใส่ชั้นในต่อหน้าเยี่ยนเฉินไม่เหมาะสม เธอจึงหันหลังให้เขา ก้มตัวยื่นสะโพกออกมาแล้วสวมชั้นใน

เมื่อเห็นสะโพกขาวอวบของเธอ ร่องก้นบางๆ ระหว่างเนื้อสะโพกทั้งสองข้างที่ทอดยาวลงไปด้านล่าง กลีบดอกไม้ทั้งสองข้างเผยอออกเล็กน้อย มีหยดน้ำใสๆ เกาะอยู่บนกอหญ้า

เยี่ยนเฉินแทบจะมีแรงกระตุ้นที่จะจัดการกับเธอทันที แต่โชคดีที่เขายับยั้งไว้ได้ เขาบอกเพียงว่า "เธอพักผ่อนให้มากนะ ต่อไปอย่าทำเรื่องแบบนี้อีก" แล้วเดินออกจากห้องเรียนไป

ซุนเสี่ยวเมิ่งมองออกไปนอกหน้าต่าง นึกถึงความรู้สึกเมื่อครู่ มันช่างประหลาด แม้ว่าเธอจะเคยทำด้วยตัวเองหลายครั้งและมีความรู้สึก...