เกมแห่งความไร้เดียงสา

บทที่ 242

ยินเล็กนอนคว่ำอยู่บนเก้าอี้ เผยให้เห็นเรียวขาขาวเนียนและผิวนุ่มนวล จางหมิงสามารถเอื้อมมือไปสัมผัสได้ง่ายๆ

เมื่อมองสะโพกกลมงอนของยินเล็ก จางหมิงก็อดกลืนน้ำลายไม่ได้

จางหมิงชำเลืองมองซุนเสี่ยวเมิ่งที่อยู่ข้างๆ คิดว่าบางทีเธออาจจะยั่วยวนกว่า

เขาเห็นซุนเสี่ยวเมิ่งปลดกระดุมกางเกงของตัวเอง แต่ไม่ได้ดึงกาง...