เกมแห่งความไร้เดียงสา

บทที่ 2

ไม่คิดว่านักเรียนสาวคนนี้จะกล้าขนาดนี้ อายุเพียงสิบแปดปีก็รู้จักใช้ไข่สั่นแล้ว

"ทำไมเธอถึงเล่นของแบบนี้ล่ะ? มันไม่ดีต่อสุขภาพกายและใจของเธอนะ ฉันจะพาเธอไปหาหมอประจำโรงเรียนดีกว่า หรือไม่ก็ไปตามครูผู้หญิงคนอื่นมา" เยี่ยนเฉินกลืนน้ำลายอึกใหญ่

ในฐานะครู เขาต้องแสดงท่าทีที่เหมาะสม

"อาจารย์เยี่ยนคะ ช่วยหนูหน่อยนะคะ หนูกลัวว่าถ้าเดินไปมันจะยิ่งเข้าไปลึกกว่าเดิม หนูไม่อยากให้คนอื่นรู้เรื่องนี้" ซุนเสี่ยวเมิ่งใบหน้าแดงก่ำด้วยความอาย

หมอประจำโรงเรียนเป็นลุงวัยห้าสิบกว่า เธอไม่อยากให้เขาใช้นิ้วสอดเข้าไปในร่างกายของเธอ

ซุนเสี่ยวเมิ่งก็ไม่อยากให้ครูคนอื่นรู้เรื่องนี้ด้วย มันน่าอับอายเกินไป

เยี่ยนเฉินเป็นคนรูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาดี นักเรียนหญิงหลายคนในโรงเรียนแอบพูดกันว่าอยากจะคบกับอาจารย์เยี่ยนเฉิน

เขาก็เป็นสเปกที่ซุนเสี่ยวเมิ่งชอบเหมือนกัน เธอเคยแอบจินตนาการว่าอาจารย์เยี่ยนเป็นแฟนของเธอ

การให้เขาช่วยเธอในตอนนี้ ดูเหมือนจะเป็นทางเลือกที่ไม่เลว

เมื่อเห็นแววตาเต็มไปด้วยความคาดหวังของเธอ เยี่ยนเฉินก็ทำอะไรไม่ถูก เขาไปที่ห้องพยาบาลเพื่อหยิบถุงมือใช้แล้วทิ้งที่ผ่านการฆ่าเชื้อแล้วคู่หนึ่ง แล้วกลับมาปิดประตูห้องเรียน

"เธอถอดกางเกงในออกนะ" เยี่ยนเฉินกดความตื่นเต้นในใจไว้ พยายามทำตัวให้นิ่ง

ซุนเสี่ยวเมิ่งรู้สึกอายมาก นี่เป็นครั้งแรกที่เธอถอดกางเกงในต่อหน้าผู้ชาย

เธอค่อยๆ เลิกกระโปรงขึ้น แล้วค่อยๆ ถอดกางเกงในออก

หัวใจของเยี่ยนเฉินเต้นแรง ไม่คิดว่าซุนเสี่ยวเมิ่งซึ่งเป็นเพียงนักเรียนมัธยมจะใส่กางเกงในเซ็กซี่ขนาดนี้ เป็นผ้าตาข่ายสีขาว

มองเห็นพงหญ้าสีดำอยู่ข้างในอย่างรางๆ มีผ้าปกปิดเพียงนิดเดียวตรงร่องก้นเท่านั้น

กางเกงในที่รัดรูปแนบชิดกับร่างกายของเธอ ทำให้เห็นรอยแยกชัดเจน ดูนุ่มนิ่มและยั่วยวนมาก

โดยเฉพาะในตอนที่เธอถอดออกหมดแล้ว ตรงนั้นของเธอช่างดูน่าหลงใหลเหลือเกิน

พงหญ้าสีดำถูกตัดแต่งอย่างเรียบร้อย มีร่องหนึ่งทอดยาวลงไปถึงส่วนที่ลึกที่สุดระหว่างขาของเธอ

ตรงนั้นของเธอมีความชื้นใสๆ เหนียวๆ ติดอยู่ เชื่อมต่อกับกางเกงในเป็นเส้นยาว

เยี่ยนเฉินรู้สึกว่ามือของเขาสั่น เขาอยากจะกระโจนเข้าใส่ กดซุนเสี่ยวเมิ่งลงแล้วจัดการเธออย่างรุนแรง

เมื่อถอดกางเกงในออกหมดแล้ว ซุนเสี่ยวเมิ่งอายจนไม่กล้ามองหน้าเขา

"เสี่ยวเมิ่ง นั่งบนโต๊ะนะ แล้วแยกขาออก" เยี่ยนเฉินกดความต้องการเอาไว้ เสียงของเขาสั่นเครือ

ซุนเสี่ยวเมิ่งหน้าแดงก่ำ นั่งลงบนโต๊ะ แล้วแยกขาออก

เยี่ยนเฉินย่อตัวลง ร่องนั้นเล็กบาง ที่นี่ยังไม่เคยผ่านการสัมผัสจากผู้ชาย ผิวรอบๆ ขาวนุ่มอย่างไม่น่าเชื่อ

ตรงกลางมีสีชมพูอ่อนๆ เหมือนดอกบัวตูมที่รอการเบ่งบาน ช่างเซ็กซี่

ที่ปลายร่องด้านบน มีจุดเล็กๆ อยู่จุดหนึ่ง ดูสวยงามน่าหลงใหล ทำให้เยี่ยนเฉินอยากจะลูบคลำ

"เสี่ยวเมิ่ง ฉันจะเริ่มนะ" เขากลืนน้ำลาย

"อืม" ซุนเสี่ยวเมิ่งหรี่ตา ใบหน้าแดงระเรื่อพยักหน้า

เยี่ยนเฉินใช้นิ้วค่อยๆ แยกกลีบดอกออก พอแตะเพียงนิดเดียว ซุนเสี่ยวเมิ่งก็ครางเบาๆ ร่างกายสั่นเล็กน้อย

ของเหลวใสๆ ไหลออกมาจากข้างใน เด็กคนนี้ช่างไวต่อความรู้สึกจริงๆ

เขาออกแรงเพิ่มขึ้นอีกนิด แยกกลีบเล็กๆ ออก ผิวด้านในก็เป็นสีชมพูเช่นกัน

"เสี่ยวเมิ่ง ฉันเห็นแล้ว แต่ต้องใช้นิ้วสอดเข้าไปเพื่อดึงมันออกมา อดทนหน่อยนะ!"

เยี่ยนเฉินเห็นของเล่นสีม่วงกำลังติดอยู่ข้างใน