Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 259

รุ่งเช้าวันถัดมา

สวี่จิ้งซูตื่นแต่เช้าตรู่ ตอนที่ชูโย่วหนิงลืมตาขึ้นมา เขาลูบหมอนข้างๆ ตามความเคยชิน แต่กลับพบว่าคนที่ควรอยู่ไม่ได้อยู่บนเตียงแล้ว

เมื่อเดินมาที่ห้องนั่งเล่น เขาเห็นใครบางคนกำลังเคี้ยวช็อกโกแลตพลางจ้องมองดอกกุหลาบด้วยสายตาเหม่อลอย คิ้วขมวดเป็นเนินเขาน้อยๆ ใบหน้าแสดงความทุกข์ระทม...