Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 233

แดดเที่ยงวันแขวนลอยอยู่บนฟ้า แผดเผาผืนดินด้วยความร้อนระอุ แม้แต่ลมที่พัดผ่านก็ยังอบอ้าวจนแทบหายใจไม่ออก ผู้คนบนถนนเดินสัญจรไปมา แต่ก็น้อยกว่าตอนเช้าอยู่พอสมควร ถึงอากาศจะร้อนระอุในฤดูร้อนเช่นนี้ แต่ก็ไม่อาจหยุดยั้งความกระตือรือร้นที่เปี่ยมล้นในตัวทุกคนได้ ใบหน้าของเหล่านักศึกษาใหม่เต็มไปด้วยความตื...