Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 171

สุชินสูยืนย่อตัวอยู่ริมถนนกรวดด้วยท่าทีหมดอาลัยตายอยาก ตัวหดเล็กเป็นก้อนกลมๆ กระติกน้ำร้อนวางอยู่แถวๆ เท้าอย่างไร้ชีวิตชีวา

ถุงผ้าที่ห่อซาลาเปาถูกเธอเก็บไว้ในหมวกที่อยู่ด้านหลังเสื้อโค้ต เพราะนั่นเป็นที่ที่อุ่นที่สุดในร่างกายและทำได้ง่ายที่สุด

ปลายนิ้วสองข้อที่โผล่ออกมาจากแขนเสื้อไหมพรมอย่างตระหนี...