Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 146

ลินรั่งเพิ่งก้าวเท้าเข้าห้องเรียน ก็สัมผัสได้ถึงสายตาเย็นเยียบราวกับความตายจากหนิงเสิน

เขาเดินกลับไปที่นั่งด้วยความรู้สึกเย็นวาบที่แผ่นหลัง พยายามทำสีหน้าเป็นปกติ โชคดีที่เสียงกริ่งเข้าเรียนดังขึ้นพอดี ช่วยให้ความตึงเครียดในตัวเขาผ่อนคลายลงได้บ้าง

อาจารย์หม่าเดินเข้ามาในห้องเรียนพร้อมรอยยิ้มเปี่ยมส...