Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 121

ชูโย่วหนิงถอนหายใจ เหลือบมองเธอพลางพูดเสียงทุ้มต่ำ "ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ ไม่มีครั้งหน้า"

สวีจิ้งซูยิ้ม เขย่งปลายเท้า ซุกหน้าผากลงที่ซอกคอของเขา "อืม" มือที่เกาะเอวเขาอยู่กระชับแน่นขึ้นอีก แสดงความสนิทสนมออดอ้อน

ชูโย่วหนิงยอมแพ้ หัวใจอ่อนยวบเหมือนขนมเปียก หันมากอดเธอไว้ ลูบศีรษะนุ่มฟูของเธอ กดให้แน...