รอยยิ้มของเธอเหมือนลูกอม

บทที่ 120

สิรภัทร วางสาย เดินไปที่หน้าต่าง แล้วเลิกม่านขึ้นครึ่งหนึ่ง ความอบอุ่นจากเครื่องทำความร้อนในห้องปะทะกับอากาศเย็นภายนอก ทำให้กระจกหน้าต่างเป็นฝ้าบางๆ

เธอเป่าลมหายใจลงบนกระจก แล้วกำมือขวาเช็ดมันเบาๆ สัมผัสเย็นเฉียบแทรกซึมเข้าสู่ห้วงใจ

ทิวทัศน์นอกหน้าต่างค่อยๆ ชัดเจนขึ้น

ฤดูหนาวมืดเร็วกว่าปกติ ตอนน...