Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 231

คุณชุนจิ่งยกมือข้างหนึ่งเท้าคาง เลิกคิ้วสำรวจคนตรงหน้าทั้งคนโตและคนเล็ก แล้วฟาดโต๊ะเสียงดังปัง "เข้าใจแล้ว พวกเจ้าสองคนสมคบคิดกันมานานแล้วสินะ!"

ฉางเอ๋อร์กับจื้อเหลียงสบตากัน ดวงตาทั้งคู่วาบขึ้นด้วยประกายเจ้าเล่ห์ ทั้งสองยกมือขึ้นปรบกันกลางอากาศ แล้วมองชุนจิ่งพร้อมดีดนิ้วเสียงดัง จนชุนจิ่งตกใจถอย...