เจ้าสาวชายไร้ยางอาย

การแปล
ชุนจิ่งไม่เคยรู้สึกว่าการที่ตัวเองเป็นผู้ชายและชอบผู้ชายเป็นปัญหา
เพื่อตามหารักแรกที่พี่สาวไม่อาจลืมเลือน เขาเดินทางไปทางตะวันตก แต่ไม่คาดคิดว่าระหว่างทาง จะมีคนมาหลงรักเขาไม่ขาดสาย จากเผ่าจิ้งจอกไปจนถึงเผ่าหมาป่า จากทะเลสาบใหญ่ไปจนถึงเก้าเขต
แต่ทว่า ล้วนเป็นรักที่ไม่เป็นโล้เป็นพาย!
"ข้าไม่ชอบผู้ชาย! อย่ามาหิวจัดจนกินไม่เลือก!" ชุนจิ่งจ้องมองชายที่กำลังมัดเขาไว้บนเตียงอย่างพล่านพร้อมตวาดออกไป
ชายคนนั้นมองดวงตาที่เต็มไปด้วยความโกรธของเขา แล้วพูดอย่างครุ่นคิด: "ข้าก็ไม่ชอบผู้ชายเหมือนกัน หรือว่าข้าพาเจ้าไปแปลงเพศดี? แต่ว่า ที่อยู่ของหมอปรุงยาอยู่ห่างจากที่นี่ถึงแสนแปดพันลี้ ต้องเดินทางสิบปีหกเดือน ข้ารอไม่ไหวหรอก"
"จิ้งจอกตัณหากลับ ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้!" ชุนจิ่งดิ้นรนต่อไป พร้อมขู่: "จื่อเหลินจะไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่!"
ชายคนนั้นหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า: "จิ้งจอกตัณหากลับ? เจ้ารู้หรือไม่ว่าจื่อเหลินเป็นอะไร?"
"......"
"หมาป่า หมาป่าตัณหากลับนั่นแหละ"