Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 182

เมืองแห่งความมืดมน

เมืองนี้เต็มไปด้วยพลังอาถรรพ์อย่างหนัก แม้ยามเที่ยงวัน แสงอาทิตย์ก็ยังไม่อาจทะลุผ่านเมฆหนาทึบได้

ฉุนจิ้งนอนทนอยู่ในห้องว่างของโรงเตี๊ยมตลอดทั้งคืน ราวเวลาฟ้าสาง เขาลืมตาขึ้นบนเตียงนุ่มที่พอจะนับว่าสบาย สูดหายใจเข้าลึกๆ อากาศมีกลิ่นฝุ่น เขาพลิกตัวเปิดม่านเตียง ห้องยังคงมืดสลัว ...