Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 88

เมื่อกลับมาถึงตรอกตงเจียวหมินเซี่ยง ท้องฟ้าก็มืดลงแล้ว หลินจื่อเฟิงยืนสูบบุหรี่อยู่บนระเบียงเพียงลำพัง ในสายลมยามค่ำ ฉันเห็นร่างสูงโปร่งสง่างามของเขาทันทีที่ลงจากรถ ไม่รู้ทำไม หัวใจฉันกลับเต้นระรัว รู้สึกหวานซ่านในอก รู้ว่าเขากำลังคิดถึงฉัน รอฉันกลับบ้าน

หลินจื่อเฟิงเห็นฉันลงจากรถ เขายิ้มอย่างอ่อนโ...