ชายบำเรอ

การแปล
เขาคือเว่ยเหริน เด็กหนุ่มที่ถูกขายเข้าคณะละครตั้งแต่เยาว์วัยเพื่อฝึกหัดการแสดง ส่วนอีกคนคือเว่ยหรัน ก้อนหินเล็กๆ ที่เขาเก็บมา
ครั้งแรกที่พวกเขาพบกัน เขาจับคางของอีกฝ่ายพร้อมกล่าวล้อเล่นว่า
"ดวงตาคู่นี้สวยจริงๆ เจ้าจะยอมไปกับข้าไหม?"
ครั้งแรกที่พวกเขาขึ้นเวทีแสดงละคร เขาคือเจียเป่าหยู ผู้สง่างามเปี่ยมเสน่ห์ ส่วนอีกคนคือลิ่นน้องสาว ดั่งบุปผาเทพจากสวรรค์ เขาจ้องมองด้วยแววตาเปี่ยมความรัก ขับขานบทเพลงที่ทำให้เมืองล่มจม
"ข้าคือร่างที่เต็มไปด้วยความโศกาและความเจ็บป่วย ส่วนเจ้าคือโฉมงามที่ทำให้บ้านเมืองล่มสลาย"
ท่ามกลางยุคสมัยอันวุ่นวาย พวกเขาลอยไปตามกระแส ในยุคสาธารณรัฐจีนอันเป็นช่วงเวลาพิเศษที่ไฟสงครามโหมกระหน่ำ เมื่อพบกันอีกครั้ง เขาคือบุรุษงามผู้เป็นสิ่งเสพสุขของชายผู้ทรงอำนาจแห่งเมืองหลวง ส่วนอีกคนคือดาราละครง้ิวเหยวี่ผู้โด่งดังทั่วปักกิ่ง
"ข้าเป็นคนเห็นแก่ตัวมาก เมื่อเจ้าก้าวเข้ามาในโลกของข้าแล้ว ข้าจะไม่มีวันปล่อยให้เจ้าไปปรากฏในโลกของคนอื่นอีกเด็ดขาด!"
"อ๋อ บังเอิญจัง ข้าก็เหมือนกัน"