Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 55

ตอนเช้า ฉันกำลังช่วยเว่ยหร่านใส่เสื้อผ้า เขายังคงเอนตัวอย่างขี้เกียจในอ้อมกอดฉันพร้อมทำท่าออดอ้อน

"ยิ้มเขินอะไรของเธอน่ะ เร็วเข้า ยกแขนขึ้น! ใส่แขนเสื้อ!" ฉันบีบเอวเขาเบาๆ

เขาเอนตัวในอ้อมกอดฉัน ยอมให้ฉันจัดการ เงยดวงตางามฉ่ำวาวขึ้นมองฉันอย่างหวานซึ้ง มือลูบแผ่วเบาที่ลำคอของฉัน

"เป็นอะไรไป? จำฉันไ...