Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 168

พวกเราทุกคนวิ่งเข้าไป ผมไม่สนใจหญิงชราคนนั้นแล้ว รีบโผเข้ากอดอิงจือไว้แน่น

"อิงจือ! อิงจือ! ลืมตาขึ้นมาสิ! อย่าหลับนะ! ตื่นขึ้นมา!" ผมเขย่าตัวเธออย่างแรง

อิงจือลืมตาขึ้นมาอย่างยากลำบาก ดวงตาเธอมองผมอย่างอาลัย มือเธอคว้ามือผมไว้ มุมปากของเธอมีเลือดไหลออกมา อกเสื้อเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดสีแดงสด

"เหว...