Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 15

ฉันประคองใบหน้าเล็กๆ ของเขา แลบลิ้นออกมาเบาๆ เลียหยดน้ำตาบนใบหน้าของเขา

ฉันกระซิบที่ข้างหูเขาเบาๆ

"ด้ายสีเก็บไข่มุกบนใบหน้ายากนัก

ร่องรอยเก่าแก่ริมแม่น้ำเซียงเลือนรางแล้ว

หน้าหน้าต่างก็มีไผ่นับพัน

มองหาร่องรอยหอมก็ไร้ซึ่งคราบติด"

"พี่ชาย นั่นบทกวีอะไรหรือ ไพเราะจังเลย" เขาเอียงศีรษะถามฉัน

"มันอยู่ใน...